ماده 202 قانون مدنی

اکراه

اکراه به اعمالی حاصل می‌شود که موثر در شخص با شعوری بوده و او را نسبت به جان یا مال یا آبروی خود تهدید کند، به نحوی که عادتا ‌قابل تحمل نباشد. درمورد اعمال اکراه‌آمیز، سن و شخصیت و اخلاق و مرد یا زن بودن شخص باید در نظر گرفته شود.

تفسیر ماده 202 قانون مدنی

+ اکراه: در لغت به معنی به زور به کاری واداشتن و ناخوش داشتن است؛ و در اصطلاح حقوقی عبارتست از فشار مادی یا معنوی نامشروعی که به وسیله کسی بر طرف معامله وارد گردد و او را وادار به عقد قرارداد کند.

اگر فشاری که به منظور انجام معامله بر معامله کنند وارد می‌شود جسمی باشد، اکراه مادی گویند، مانند اکراهی که بوسیله ضرب و جرح، صورت گیرد؛ و اگر فشار معنوی باشد، بدین معنی که مستقیما بر روح طرف معامله وارد آید، مانند تهدید به قتل، اکراه معنوی نامند.[1]

+ برای تشخیص اکراه و تاثیر آن در شخص مکره باید به فرد متعارف رجوع کرد، ولی نه فرد متعارف مطلق، بلکه فرد متعارفی مشابه طرف قرارداد، از لحاظ سن، شخصیت، اخلاق و مرد یا زن بود.[2]