ماده 217 قانون مجازات اسلامی
قانون مجازات اسلامی » کتاب دوم: حدود » بخش اول: مواد عمومی
شرایط ثبوت حد
در جرایم موجب حد، مرتکب در صورتی مسوول است که علاوه بر داشتن علم، قصد و شرایط مسوولیت کیفری به حرمت شرعی رفتار ارتکابی نیز آگاه باشد.
ماده 218 قانون مجازات اسلامی ماده 216 قانون مجازات اسلامی
تفسیر ماده 217 قانون مجازات اسلامی
+ پذیرش ادعای جهل به قانون در سرقت در صورتی است که؛
- مدعی جهل بتواند ادعای خود را اثبات کند.
- عمل بر خلاف بین اصول اخلاقی نباشد.
- وی در جهل خود قصور یا تقصیری نداشته باشد.[1]
+ شرط لازم برای اجرای حد، علاوه بر علم، قصد، عقل، بلوغ و آگاهی از حرمت شرعی استفاده از مواد سکرآور است.[2]
+ با توجه به این که مجازات اعدام مقرر برای سب نبی از حدود است در این که برابر ماده 217 قانون مجازات اسلامی، جرایم موجب حد، مستلزم داشتن علم و قصد می‌باشند و بالاخره این که مجازات اعدام هرگز برای جرایم غیرعمدی مقرر نمی‌گردیده، جرم سب نبی فقط در مصداق عمدی قابل تصور است. علاوه بر آن از مفهوم مخالف عبارت «هرگاه متهم به سب، ادعاء نماید که اظهارات وی بدون توجه به معانی کلمات بوده است ساب‌النبی محسوب نمی‌شود.»(ماده 263 قانون مجازات اسلامی)، ضرروت علم مرتکب که از اجزاء عمد محسوب می‌شود قابل استنباط است.
عمدی بودن سب نبی علاوه بر علم به معانی قذف و دشنام، مستلزم قصد در رفتار نیز هست و یا احراز توجه مرتکب به معانی کلمات و قاصد بودن در بیان آن، جرم محقق است.[3]
منابع
1. صادقی، میرمحمد، جرایم علیه اموال و مالکیت، ص302-، انتشارات میزان.
2. آقایی‌نیا، حسین، جرایم علیه تمامیت جسمانی اشخاص، ص185-، انتشارات میزان.
3. آقایی‌نیا، حسین، جرایم علیه اشخاص، ص64-، انتشارات میزان.