ماده 220 قانون آیین دادرسی مدنی
قانون آیین دادرسی مدنی » باب سوم: دادرسی نخستین » فصل دهم: رسیدگی به دلایل » مبحث سوم: اسناد » ج: ادعای جعلیت
ابلاغ ادعای جعلیت به طرف مقابل
ادعای جعلیت و دلایل آن به دستور دادگاه به طرف مقابل ابلاغ میشود. در صورتی که طرف به استفاده از سند باقی باشد، موظف است ظرف ده روز از تاریخ ابلاغ، اصل سند موضوع ادعای جعل را به دفتر دادگاه تسلیم نماید. مدیر دفتر پس از دریافت سند، آن را به نظر قاضی دادگاه رسانیده و دادگاه آن را فوری مهر و موم می نماید.
چنانچه در موعد مقرر صاحب سند از تسلیم آن به دفتر خودداری کند، سند از عداد دلایل او خارج خواهد شد.
تبصره – در مواردی که وکیل یا نماینده قانونی دیگری در دادرسی مداخله داشته باشد، چنانچه دسترسی به اصل سند نداشته باشد حق استمهال دارد و دادگاه مهلت مناسبی برای ارائه اصل سند به او میدهد.
تفسیر ماده 220 قانون آیین دادرسی مدنی
+ در صورتی که سند مورد ادعای جعل در نزد استفاده کننده نباشد اجرای ماده ۲۲۰ در مورد تسلیم اصل سند به دفتر دادگاه منتفی خواهد بود. به عنوان مثال خواهان با قید شماره سند و یا با تصدیق اولیه آن در دفتر اسناد رسمی یا ادارهای که سند در آن نگهداری میشود دعوایی را مطرح میکند. خوانده نسبت به آن سند ادعای جعل مینماید.
بدیهی است در این مورد پس از اعلام خواهان به استفاده از سند دادگاه باید اصل سند را از اداره مربوطه یا دفتر اسناد رسمی مطالبه کند و اخطار به خواهان برای تسلیم اصل سند موجه نخواهد بود؛ زیرا مطابق ماده ۲۱۲ قانون مراجعی که اصل سند نزد آنها است موظف هستند به درخواست دادگاه آن را ارسال نمایند.[1]
نکات ⇐ ابلاغ ادعای جعلیت به طرف مقابل
محدودیت در دسترسی کامل به این نوشته
دسترسی کامل به این نوشته برای اعضای ویژه بهاداد در نظر گرفته شده است.
منابع
1. مهاجری، علی، مبسوط در آیین دادرسی مدنی، ج2، ص311، انتشارات فکرسازان.