ماده 221 قانون آیین دادرسی مدنی
قانون آیین دادرسی مدنی » باب سوم: دادرسی نخستین » فصل دهم: رسیدگی به دلایل » مبحث سوم: اسناد » ج: ادعای جعلیت
تعیین تکلیف سند مجعول
دادگاه مکلف است ضمن صدور حکم راجع به ماهیت دعوا نسبت به سندی که در مورد آن ادعای جعل شده است، تعیین تکلیف نموده، اگر آن را مجعول تشخیص ندهد، دستور تحویل آن را به صاحب سند صادر نماید و در صورتی که آن را مجعول بداند، تکلیف اینکه باید تمام سند از بین برده شود و یا قسمت مجعول در روی سند ابطال گردد یا کلماتی محو و یا تغییر داده شود تعیین خواهد کرد. اجرای رای دادگاه در این خصوص منوط است به قطعی شدن حکم دادگاه در ماهیت دعوا و گذشتن مدت درخواست تجدیدنظر یا ابرام حکم در مواردی که قابل تجدیدنظر میباشد و در صورتی که وجود اسناد و نوشتههای راجع به دعوای جعل در دفتر دادگاه لازم نباشد، دادگاه دستور اعاده اسناد و نوشته ها را به صاحبان آنها میدهد.
تفسیر ماده 221 قانون آیین دادرسی مدنی
+ ضرورتی ندارد که دادگاه نسبت به اعاده اسناد و نوشتجاتی که اساس تطبیق واقع شدهاند ضمن صدور حکم تعیین تکلیف کند؛ بلکه پس از صدور حکم یا در آستانه صدور حکم نیز میتواند این دستور را صادر کند.[1]
نکات ⇐ تعیین تکلیف سند مجعول
محدودیت در دسترسی کامل به این نوشته
دسترسی کامل به این نوشته برای اعضای ویژه بهاداد در نظر گرفته شده است.
منابع
1. شمس، عبدالله، آیین دادرسی مدنی (دورهی پیشرفته)، ج3، ش0، انتشارات دراک.
1. مهاجری، علی، مبسوط در آیین دادرسی مدنی، ج2، ص0، انتشارات فکرسازان.
1. حیاتی، علی عباس، آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق کنونی، ص0، انتشارات میزان.