ماده 272 قانون مدنی

تادیه به غیر اشخاص مذکور در ماده فوق وقتی صحیح است که داین راضی شود.

تفسیر ماده 272 قانون مدنی

+ تسلیم مورد تعهد به اشخاصی غیر از اشخاص مذکور در ماده 271 قانون مدنی، موجب سقوط تعهد و برائت ذمه متعهد نمی‌شود؛ مگر اینکه داین بعدا به این تادیه رضایت دهد. بدیهی است اگر داین پیش از تسلیم رضایت داده باشد، مانند این است که مورد تعهد به نماینده داین تسلیم شده باشد. ولی آنچه از ظاهر عبارت ماده مزبور استفاده می‌شود این است که این ماده ناظر به موردی است که مورد تعهد قبلا به غیر اشخاصی که قانوناً حق دریافت دارند، تسیلم گردد و سپس داین به این امر رضایت دهد. در این فرض رضایت مزبور، مانند اجازه در عقد فضولی به قبض اعتبار بخشیده و سبب سقوط تعهد خواهد شد.[1]

+ تادیه به غیر اشخاص مذکور در ماده 271 قانون مدنی وقتی صحیح است که دائن راضی شود و آن در صورتی است که کسی فضولةً مورد تعهد را اخذ نماید و متعهدله سپس رضایت به آن امر دهد.[2]