ماده 291 قانون مدنی

ابراء ذمه میت از دین صحیح است.

تفسیر ماده 291 قانون مدنی

+ داین: طلبکار (متعهدله)

+ مدیون: بدهکار

+ دین قائم به شخصیت حقوقی است و میت شخصیت حقوقی خود را از دست داده و مدیون شناخته نمی‌شود تا بتوان او را ابراء نمود. با توجه به جنبه ادبی ماده که منظورش از ابراء ذمه میت از دین، ابراء دینی است که متوفقی در زمان حیات خود داشته است. زیرا متوفی اگر چه دارای شخصیت حقوقی نیست ولی شخصیت مذهبی خود را از دست نداده و در مقابل دائن خود بدهکار شناخته می‌شود.[1]

+ ابراء ذمه مبیت از دین نیز صحیح است و سبب سقوط تعهد می‌شود. زیرا، هر چند میت از جهت حقوقی فاقد شخصیت است، ولی از جهت معنوی و بر اساس اعتقادات جامعه ما بر بقای روج و مسئوولیت اخروی، دارای شخصیت است و به این اعتبار، تعهد برای او قابل تصور است و ابراء می‌تواند آن را ساقط کند.[2]