ماده 290 قانون مدنی

ابراء وقتی موجب سقوط تعهد می‌شود که متعهدله برای ابراء اهلیت داشته باشد.

تفسیر ماده 290 قانون مدنی

+ داین: طلبکار (متعهدله)

+ مدیون: بدهکار (متعهد)

+ دائن در اثر ابراء، در حقوق مالی خود تصرف می‌نماید. بنابراین هرگاه متعهدله محجور باشد ابراء او صحیح نیست زیرا که تصرفات او چنانکه در شرایط صحت معامله (ماده 190 قانون مدنی) بیان گردید، باطل و در بعض موارد غیرنافذ است.[1]

+ محجوران را می توان ابرا کرد، همانگونه که ابرا ذمه میت امکان دارد.[2]