ماده 297 قانون مدنی

منع تهاتر دین مضمون‌له به مضمون‌عنه با تعهد ضامن

اگر بعد از ضَمان، مَضمون‌لَه به مَضمون‌عَنه، مدیون شود، موجب فِراغ ذِمِه ضامن نخواهد شد.

تفسیر ماده 297 قانون مدنی

+ مضمون‌له: طلبکار (داین)

+ مضمون‌عنه: بدهکار (مدیون)

+ مضمون‌به: مورد ضمانت

+ فراغ ذمه ضامن: اتمام دین ضامن

+ وجود دو دین بین دو شخص: یعنی دو شخص باید در برابر یکدیگر هم داین و هم مدیون، هم متعهد و هم متعهدله باشند، چنانکه حسن از حسین یک میلیون ریال طلب داشته و همچنین یک میلیون ریال به او بدهکار باشد.

بنابراین اگر شخص به محجوری بدهکار و از ولی یا قیم او طلبکار باشد، این دو دین قابل تهاتر نیستند. همچنین اگر مضمون‌له بعد از ضمان قانون مدنی که موجب انتقال دین به ضامن است به مضمون‌عنه بدهکار شود با دین ضامن تهاتر حاصل نخواهد شد؛ زیرا بعد از ضمان، مضمون‌عنه دینی به مضمون‌له ندارد و دین ضامن هم نمی‌تواند با دین مضمون‌له به مضمون‌عنه قابل تهاتر باشد.[1]

[ موضوع مرتبط: عقد ضمان ]

نکات ⇐ منع تهاتر دین مضمون‌له به مضمون‌عنه با تعهد ضامن

نکته: اگر بعد از ضمان مضمون‌له به مضمون‌عنه مدیون شود موجب فراغ ذمه ضامن نخواهد شد. زیرا ضامن در رابطه دینی حاصله، ثالث تلقی می شود.