ماده 32 قانون مدنی

تمام ثَمَرات و مُتَعَلِقات اموال منقوله و غیرمنقوله که طبعاً یا در نتیجه عملی حاصل شده باشد بِالتَبَع مال مالک اموال مَزبوره است.

تفسیر ماده 32 قانون مدنی

+ مالکیت نسبت به اموالی که از ملک تولید می شود و یا به دست می آید، مالکیت تبعی نامند. مالکیت اموال نسبت به هر چه از آن تولید شود سرایت می نماید خواه طبیعی باشد مانند بوته یا چمن که از زمین می روید و خواه مصنوعی و در نتیجه عمل انسانی حاصل شود چنانکه در نتیجه کشت بذر، محصولی از زمین بروید.[1]

+ تمیز معنی «ثمره» و «منفعت» در اینست که هرگاه، در اثر قرارداد یا به حکم قانون، مالک عین و منفعت مال یکی نباشد (مانند اجاره)، مالک منفعت فقط از فوایدی می تواند استفاده کند که با از بین رفتن عین مال ملازم نیست.[2]