ماده 345 قانون مدنی

هر یک از بایع و مشتری باید، علاوه بر اهلیت قانونی برای معامله، اهلیت برای تصرف در مبیع یا ثمن را نیز داشته باشد.

تفسیر ماده 345 قانون مدنی

+ ماده مزبور دارای دو قسمت است:

1) اهلیت قانونی برای معامله: طرفین هر معامله باید دارای اهلیت قانونی یعنی عاقل، بالغ و رشید باشند.

2) اهلیت تصرف: منظور ماده 345 قانون مدنی از اهلیت تصرف در مبیع آن است که بایع بتواند مبیع را انتقال دهد و از تصرف در آن قانونا ممنوع نباشد، مانند مالی که در اثر بازداشت اجرائی یا تامینی متعلق حق شخص ثالث قرار گرفته و یا اموال ورشکسته که متعلق حق طلبکاران است.[1]

+ اختیار تصرف در موردی هم که شخص به نمایندگی دست به معامله می‌زند مطرح است؛ بیع فضولی نافذ نیست و همچنین است بیع وکیلی که خارج از حدود اختیار یا برخلاف غبطه موکل اقدام می‌کند.[1]