ماده 358 قانون مدنی

نظر به دو ماده فوق، در بیع باغ، اشجار و در بیع خانه ممر و مجری و هرچه ملصق به بنا باشد، به طوری که نتوان آن را بدون خرابی نقل‌ نمود، متعلق به مشتری می‌شود و بر عکس زراعت در بیع زمین و میوه در بیع درخت و حمل در بیع حیوان متعلق به مشتری نمی‌شود، مگر این که تصریح شده باشد یا برحسب عرف از توابع شمرده شود. ‌

در هر حال طرفین عقد می‌توانند به عکس ترتیب فوق تراضی کنند.

تفسیر ماده 358 قانون مدنی

+ ماده 358 قانون مدنی در خصوص عقود و معاملات است و درصدد بیان این مطلب است که با انتقال مال چه چیز‌های دیگری ملحق به مورد معامله است و به تبع آن انتقال پیدا نمی‌کنند. و چه چیز‌های دیگری خارج از مورد معامله است و به تبع آن انتقال پیدا نمی‌کند.[1]