ماده 39 قانون مدنی

هر بنا و درخت که در روی زمین است و همچنین هر بنا و حَفری که در زیر زمین است مِلک مالک آن زمین محسوب می‌شود مگر اینکه‌ خلاف آن ثابت شود.

تفسیر ماده ۳۹ قانون مدنی

+ حفر: گودال – چاله

+ مالکیت تبعی: مقصود از تبعیت این است که مالک چیزی مالک توابع و متعلقات آن است. این مالکیت را مالکیت تبعی نیز می نامند که مشتمل بر مالکیت بر ثمرات و منافع مال و مالکیت بر متعلقات مال از قبیل فضا و قرار زمین است.[1]

+ قاعده مالکیت تبعی ایجاب می کند که بنا و درخت روی زمین یا ساختمان و تاسیسات زیرزمین متعلق به مالک زمین شناخته شود، مگر اینکه خلاف آن به اثبات برسد.

بنابراین، قاعده تبعیت یک نوع اماره قانونی است که خلاف آن را می توان ثابت کرد.[2]