ماده 40 قانون مدنی

حَقِ اِنتِفاع عبارت از حقی است که به موجب آن شخص می‌تواند از مالی که عِین آن ملک دیگری است یا مالک خاصی ندارد استفاده کند.

تفسیر ماده 40 قانون مدنی

+ از تعریف ماده 40 قانون مدنی چنین بر می‌آید که:

اولا، حق انتفاع یک حق عینی است و موضوع آن شی معین مادی، اعم از منقول یا غیرمنقول، است.

ثانیا، موضوع حق انتفاع مال متعلق به غیر یا مالی است که مالک خاص ندارد. [1]

+ در حق انتفاع همیشه برای مال موضوع آن، دو صاحب حق وجود دارد:

1) منتفع، که حق استعمال و انتفاع از عین به او واگذار شده

2) مالک که صاحب عین است، و در اثر قرارداد سهم بزرگی از حقوق خود را به منتفع واگذار کرده است. [2]

+ قرارداد حق انتفاع سبب می شود، که حق استفاده انحصاری از مال به شخصی غیر از مالک آن تعلق پیدا کند. [3]

[ موضوع مرتبط: حق انتفاع چیست؟ انواع حق انتفاع ]