ماده 98 قانون مدنی

اگر کسی حق عبور در ملک غیر ندارد ولی صاحب ملک اذن داده باشد که از ملک او عبور کنند هر وقت بخواهد می‌تواند از اذن خود ‌رجوع کرده و مانع عبور او بشود و همچنین است سایر اِرتِفاقات.

تفسیر ماده 98 قانون مدنی

+ ممکن است مالک به دیگری اذن دهد که از ملک او استفاده نماید، بی آنکه به موجب قراردادی خود را ملتزم و متعهد کرده باشد. در این صورت فقط اذن ساده (محض) در ارتفاق وجود دارد، نه حق ارتفاق، و مالک هر وقت بخواهد می تواند از اذن خود رجوع کند. [1]

+ اثر اذن ساده، اباحه (مباح ساختن) تصرف در ملک غیر است، نه ایجاد حق برای متصرف و ایجاد تکلیف برای مالک. [1]

+ اذن در استفاده از ارتفاق اباحه انتفاع است. اذن در انتفاع احتیاج به قبول ندارد زیرا اذن از عقود نمی‌باشد و اباحه محض است.

مالک می‌تواند بدون آنکه حق ارتفاق در ملک خود به دیگری واگذار نماید به او اذن دهد که از ملک او استفاده ارتفاق معین را بنماید. در این صورت از طرف مالک تعهدی نشده و حقی از او سلب نگردیده است بلکه مالک اباحه نموده و به دیگری آزادی داده است که از ملکش استفاده ارتفاق کند و اعلام داشته که حق جلوگیری خود را از تصرف او در ملکش اعمال نمی‌نماید.

این است که مالک هر زمان می‌تواند از اذن خود رجوع کند و منتفع را از استفاده باز دارد.[2]