ماده 289 قانون مدنی
قانون مدنی » جلد اول: در اموال » کتاب دوم: در اسباب تملک » قسمت دوم: در عقود و معاملات و الزامات » باب اول: در عقود و تعهدات به طور کلی » فصل ششم: در سقوط تعهدات » مبحث سوم: در ابراء
ابراء عبارت از این است که داین از حق خود به اختیار صرف نظر نماید.
تفسیر ماده 289 قانون مدنی
+ داین: طلبکار (متعهدله)
+ مدیون: بدهکار (متعهد)
+ اِبراء در لغت به معنی پاک کردن و بیزار ساختن است.[1]
+ ابراء یک عمل حقوقی یک جانبه (ایقاع) است و احتیاج به رضایت مدیون ندارد: همین که بستانکار قصد خود را بر صرف نظر کردن از دین به نحوی از انحاء اعلام کند، دین ساقط میشود، اگر چه متعهد به آن راضی نباشد.[1]
+ انشاء اثر حقوقی، هرگاه با دو اراده متقابل یا توافق صورت پذیرد، «عقد» نامیده میشود و آنکه با یک اراده تحقق مییابد «ایقاع» است. ولی، وصف مشترک هر دو این است که اراده شخص کارگزار اصلی است و جانشین اراده عمومی (قانون) میشود.[2]
محدودیت در دسترسی کامل به این نوشته
دسترسی کامل به این نوشته برای اعضای ویژه بهاداد در نظر گرفته شده است.