انحلال عقد جایز به موت و سفه
کلیه عقود جایزه به موت احد طرفین منفسخ میشود، و همچنین به سفه، در مواردی که رشد معتبر است.
تفسیر ماده 954 قانون مدنی
+ جنون نیز، مانند موت و سفه، از اسباب انحلال عقد جایز است که در ماده 954 قانون مدنی نیامده و به نظر دکتر حسن امامی، احتمال دارد از متن اصلی افتاده باشد.[1]
+ عقد جایز هیچگاه نمیتواند با توافق طرفین، ویژگیهای خود را بطور کامل از دست داده، به صورت عقد لازم درآید و تنها از جهت عدم قابلیت فسخ ممکن است مانند عقد لازم شود؛ لیکن به هر حال با موت و جنون و سفه هر یک از طرفین منحل میگردد و نمیتوان این خصوصیت را که قاعده امری یا مقتضای ذات عقد است از عقد جایز گرفت (مواد 678 و 954 ق.م).[2]
عقد جایز آن است که هر یک از طرفین بتواند هر وقتی بخواهد فسخ کند.
منابع
1. کاتوزیان، ناصر، قانون مدنی در نظم حقوق کنونی، ص606، انتشارات میزان.
2. صفایی، سید حسین، قواعد عمومی قراردادها، ص 34، تهران، انتشارات میزان.