ماده 43 قانون مدنی

اگر حق اِنتِفاع عبارت از سکونت در مَسکنی باشد سُکنی یا حق سکنی نامیده می‌شود و این حق ممکن است به طریق عُمری یا به طریق ‌رُقبی برقرار شود.

ماده 44 قانون مدنیماده 42 قانون مدنی

تفسیر ماده 43 قانون مدنی

+ حَق اِنتِفاع عبارت از حقی است که به موجب آن شخص می‌تواند از مالی که عِین آن ملک دیگری است یا مالک خاصی ندارد استفاده کند.(ماده 40 قانون مدنی)

+ عُمری حق اِنتِفاعی است که به موجب عقدی از طرف مالک برای شخص به مدت عمر خود یا عمر مُنتَفِع و یا عمر شخص ثالثی برقرار ‌شده باشد.(ماده 41 قانون مدنی)

+ رُقبی حق انتفاعی است که از طرف مالک برای مدت معینی برقرار می‌گردد.(ماده 42 قانون مدنی)

+ سکنی از نظر مدت، قسم ممتازی از حق انتفاع نیست و فقط از نظر کثرت استعمال و شیاع آن، قانون نام خاصی برای حق سکونت انتخاب کرده است.[1]

سوالات چهارگزینه‌ای