ماده 464 قانون مدنی

معاوضه عقدی است که به موجب آن یکی از طرفین مالی می‌دهد به عوض مال دیگر که از طرف دیگر اخذ می‌کند بدون ملاحظه اینکه یکی از عوضین مبیع و دیگری ثمن باشد.

تفسیر ماده 464 قانون مدنی

+ معاوضه دارای دو مورد است که یکی را معوض و دیگری را عوض می‌گویند، بدین نحو که آنچه ابتداء مورد معاوضه قرار می‌گیرد معوض و آنچه در مقابل آن قرار می‌دهند عوض می‌باشند. مثلا هرگاه کسی بگوید کتابم را در مقابل قلم خودنویس به تو می‌دهم، کتاب معوض و قلم خودنویس، عوض است.[1]

+ در معاوضه نیز خیار غبن ایجاد می‌شود.[2]