ماده 221 قانون مجازات اسلامی
قانون مجازات اسلامی » کتاب دوم: حدود » بخش دوم: جرایم موجب حد » فصل اول: زنا
تعریف زنا
زنا عبارت است از جماع مرد و زنی که علقه زوجیت بین آنها نبوده و از موارد وطی به شبهه نیز نباشد.
تبصره ۱- جماع با دخول اندام تناسلی مرد به اندازه ختنه گاه در قُبُل یا دُبُر زن محقق میشود.
تبصره ۲- هرگاه طرفین یا یکی از آنها نابالغ باشد، زنا محقق است لکن نابالغ مجازات نمیشود و حسب مورد به اقدامات تامینی و تربیتی مقرر در کتاب اول این قانون محکوم میگردد.
« ماده 222 قانون مجازات اسلامی ماده 220 قانون مجازات اسلامی »
تفسیر ماده 221 قانون مجازات اسلامی
+ منظور از زنا آن است که مرد با علم به نبودن رابطه زوجیت آلت خود را به حَشفه در آلت زن داخل بنماید خواه این عمل در قُبل زن باشد یا در دُبر او و چنانچه به تصور وجود رابطه زوجیت این عمل انجام گردد و حال آنکه در حقیقت رابطه ای نباشد، نزدیکی به شبهه خواهد بود.[1]
نزدیکی به شبهه و زنا، اگر سابق بر نکاح باشد، از حیث مانعیت نکاح در حکم نزدیکی با نکاح صحیح است ولی مبطل نکاح سابق نیست.
منابع
1. امامی، سید حسن، حقوق مدنی، ج1، ص430، انتشارات اسلامیه.