ماده 287 قانون مدنی

نماآت و منافع مُنفَصِلِه که از زمان عقد تا زمان اقاله در مورد معامله حادث می‌شود، مال کسی است که به واسطه عقد مالک شده است ولی‌ نماآت متصله مال کسی است که در نتیجه اقاله مالک می‌شود.

تفسیر ماده 287 قانون مدنی

+ نماء از نمو است و در اصطلاح حقوقی به هرگونه افزایش مادی (مانند میوه درخت) یا معنوی (مانند یاد گرفتن هنری به وسیله حیوان) گفته می‌شود.[1]

+ نمائات و منافع در ملکیت، تابع اصل مال است و مال مورد معامله در مدت مزبور ملک کسی بوده که به وسیله عقد مالک شده است و از زمان اقاله، ملکیت آن به صاحب اولی یعنی مالک قبل از عقد عودت می‌یابد.[2]

+ منظور از نمائات منفصله میوه‌ها و محصول و نتاجی است که از مال حاصل می‌شود و وجود مستقلی را پیدا می‌کند مانند گلابی، گندم و بره و امثال آن‌ها.[3]

+ منظور از منافع متصله وضعیتی است در مال که می‌توان با بقاء عین به تدریج از آن استفاده نمود مانند سکونت در خانه و سوار شدن اتومبیل و امثال آن.[3]

+ قابل ذکر است که ماده 287 ق.م ناظر به نمائات و منافع طبیعی است که نتیجه کار و فعالیت انسان نمی‌باشد.[1]