قانون مدنی

ماده 334 قانون مدنی

قانون مدنی » جلد اول: در اموال » کتاب دوم: در اسباب تملک » قسمت دوم: در عقود و معاملات و الزامات‌ » باب دوم: در الزاماتی که بدون قرارداد حاصل می‌شود » فصل دوم: در ضمان قهری » مبحث سوم: در تسبیب

مالک یا متصرف حیوان مسئول خساراتی نیست که از ناحیه آن حیوان وارد می‌شود، مگر این که در حفظ حیوان تقصیر کرده باشد؛ لیکن ‌در هر حال، اگر حیوان به واسطه عمل کسی منشاء ضرر گردد، فاعل آن عمل مسئول خسارات وارده خواهد بود.

تفسیر ماده 334 قانون مدنی

+ مسئولیت مالک حیوان در مورد بالا از نظر تکلیفی است که در حفاظت حیوان ملک خود به عهده دارد و الا مالکیت به تنهایی نمی‌تواند ایجاد مسئولیت بنماید. بنابراین در صورتی که مالک حیوان در حفاظت حیوان تقصیر کند یعنی احتیاطات لازمه را که شخص معتدل می‌نماید رعاین نکند، وظائف خود را ترک کرده است و مسئول خسارت ناشیه از عمل آن حیوان می‌باشد زیرا در عرف و منطق ساده اجتماع در صورتی می‌توان مالک را ضامن خسارت دانست که بر خلاف آنچه (از عمل یا ترک عمل) که بر عهده دارد، رفتار نماید.[1]

 

ماده 522 قانون مجازات اسلامی:

متصرف هر حیوانی که از احتمال حمله آن آگاه است باید آن را حفظ نماید و اگر در اثر تقصیر او، حیوان مزبور به دیگری صدمه وارد سازد، ضامن است. ولی اگر از احتمال حمله حیوان آگاه نبوده و عدم آگاهی ناشی از تقصیر او نباشد، ضامن نیست.

تبصره ۱- نگهداری حیوانی که شخص توانایی حفظ آن را ندارد، تقصیر محسوب می‌شود.

تبصره ۲- نگهداری هر وسیله یا شیء خطرناکی که دیگران را در معرض آسیب قرار دهد و شخص قادر به حفظ و جلوگیری از آسیب رسانی آن نباشد، مشمول حکم تبصره (۱) این ماده است.

منابع

1. امامی، سید حسن، حقوق مدنی، ج 1، ص 467، تهران، انتشارات اسلامیه.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا