ماده 90 قانون مدنی

عین موقوفه در مورد جواز بِیع بِاَقرَب به غَرَض واقف تبدیل می‌شود.

تفسیر ماده 90 قانون مدنی

+ اقرب: نزدیک تر

+ جواز بِیع بِاَقرَب به غَرَض واقف: این عمل را اصطلاحا تبدیل به احسن گویند که باید با موافقت سازمان اوقاف و امور خیریه انجام شود. [1]

+ طبق ماده 90 قانون مدنی، آنچه نظر واقف بوده تحبیس اصل مال و تسبیل منفعت است و با فروش اصل مال، ناچار بر خلاف نظر او عمل شده است، لذا باید با خرید چیزی که می‌تواند نظر واقف را تا حدودی تامین نماید آن را جبران کرد بدین جهت از ثمن فروش موقوفه مالی خریده می‌شود که تا حد امکان با غرض واقف موافق باشد.[2]

+ با فروش اصل مال، ناچار بر خلاف نظر او عمل شده است، لذا باید با خرید چیزی که می‌تواند نظر واقف را تا حدودی تأمین نماید آن را جبران کرد، بدین جهت از ثمن فروش موقوفه مالی خریده می‌شود که تا حد امکان با غرض واقف موافق باشد. مثلا هرگاه کسی حمامی را در شیراز وقف نموده که عایدات آن به مصرف تحصیل کودکان برسد در صورت فروش می‌توان هر ملکی را در هر محلی خرید که عایدات آن بمصرف تحصیل کودکان برسد، زیرا هدف واقف بدست آوردن عایدات برای تحصیل کودکان است و خصوصیت حمامی و یا در شیراز بودن نداشته است.

+ هرگاه کسی عین موقوفه را تلف نکند و یا به عللی که بیان شد، بفروشد و چیز دیگری را به عنوان بدل آن ین موقوفه قرار دهد، بدل در همه احکام وقف، حکم اصل را داشته و کسی حق فروش آن را ندارد؛ یعنی تمام احکام وقف بر بدل جاری است، لذا کسی نباید فکر کند که دست انسان نسبت به بدل بازتر است تا نسبت به اصل.