سوگند بتی یا سوگند قاطع دعوا
سوگند بتی یا قاطع دعوا سوگندی است که به وسیله آن حسب مورد ادعای مدعی ساقط و یا اثبات می‌شود. به موجب ماده ۱۳۲۵ قانون مدنی: «در دعاوی که به شهادت شهود قابل اثبات است، مدعی می‌تواند حکم به دعوی خود را که مورد انکار مدعی‌‌علیه است منوط به قسم او نماید.» و ماده ۱۳۲۶ قانون مدنی: «در موارد ماده فوق مدعی‌‌علیه نیز می‌تواند در صورتی که مدعی سقوط دین یا تعهد یا نحو آن باشد حکم به دعوی را منوط به قسم مدعی کند.»، در سوگند بتی یا قاطع دعوا، با سوگند تنها یا ادعا محکوم به رد و یا ادعا اثبات می‌شود.
برخلاف سوگند تکمیلی که مکمل دلیل ناقص دیگری است و برخلاف سوگند استظهاری که علاوه بر دلیل کامل، در دعوای علیه میت باید ادا شود.
صدور قرار اتیان سوگند
ماده 270 قانون آیین دادرسی مدنی:
در مواردی که صدور حکم دادگاه منوط به سوگند شرعی می‌باشد، دادگاه به درخواست متقاضی، قرار اتیان سوگند صادر کرده و در آن، موضوع سوگند و شخصی را که باید سوگند یاد کند تعیین می‌نماید.
موارد استناد به سوگند شرعی
ماده 271 قانون آیین دادرسی مدنی:
در کلیه دعاوی مالی و سایر حقوق الناس از قبیل نکاح، طلاق، رجوع در طلاق، نسب، وکالت و وصیت که فاقد دلایل و مدارک معتبر دیگر باشد سوگند شرعی به شرح مواد آتی می‌تواند ملاک و مستند صدور حکم دادگاه قرار گیرد.