عقد عاریه (مواد 635 تا 647 قانون مدنی)
تعریف عاریه (635)
+ عاریه عقدی است که به موجب آن احد طرفین به طرف دیگر اجازه میدهد که از عین مال او مجاناً منتفع شود.
← عاریه دهنده را معیر و عاریه گیرنده را مستعیر گویند.
نکته: مستعیر، اجازه انتفاع از مال مورد عاریه پیدا می کند.
نکته: در عاریه، برخلاف حق انتفاع، به سود مستعیر حق ایجاد نمیشود و انتفاع بر مبنای اباحه و اذن است. و عقد عاریه صرفا اباحه آور است.
نکته: عاریه نیز مانند ودیعه رایگان است، ولی شرط عوض در آن میتوان کرد.[کاتوزیان،م635] پس شرط عوض در عاریه، با مجانی بودن آن منافات ندارد.
اهلیت و مالکیت معیر (636)
ماده 636 قانون مدنی: عاریه دهنده، علاوه بر اهلیت باید مالک منفعت مالی باشد که عاریه میدهد، اگر چه مالک عین نباشد.
نکته: ممکن است معیر، مالک عین نباشد.
موضوع عاریه (637)
ماده 637 قانون مدنی: هر چیزی که بتوان به ابقاءِ اصلش از آن منتفع شد، میتواند موضوع عقد عاریه گردد. منفعتی که مقصود از عاریه است منفعتی است که مشروع و عقلائی باشد.
انفساخ عاریه به فوت (638)
ماده 638 قانون مدنی: عاریه عقدی است جایز و به موت هر یک از طرفین منفسخ میشود.
نکته: عاریه، به موت، جنون و سفه هر یک از طرفین منفسخ می شود.
نکته: در عاریه زمین برای دفن میت، معیر هر وقت بخواهد می تواند عقد را بر هم بزند.
نکته: اگر در عاریه زمین برای دفن میت به موجب حکم قانون یا به موجب حوادث قهری، میت از زمین بیرون آید، معیر می تواند مانع از دفن مجدد آن شود.
محدودیت در دسترسی کامل به این نوشته
دسترسی کامل به این نوشته برای اعضای ویژه بهاداد در نظر گرفته شده است.
- عقد بیع (مواد 338 تا 395 قانون مدنی)
- عقد معاوضه (مواد 464 و 465 قانون مدنی)
- عقد اجاره (مواد 466 تا 517 قانون مدنی)
- عقد مزارعه و مساقات (مواد 518 تا 545 قانون مدنی)
- عقد مضاربه (مواد 546 تا 560 قانون مدنی)
- جعاله (مواد 561 تا 570 قانون مدنی)
- شرکت (مواد 571 تا 606 قانون مدنی)
- عقد ودیعه (مواد 607 تا 634 قانون مدنی)
- عقد عاریه (مواد 635 تا 647 قانون مدنی)
- عقد قرض (مواد 648 تا 653 قانون مدنی)
- قمار و گروبندی (مواد 654 و 655 قانون مدنی)
- عقد وکالت (مواد 656 تا 683 قانون مدنی)
- عقد ضمان (مواد 684 تا 723 قانون مدنی)
- عقد حواله (مواد 724 تا 733 قانون مدنی)
- عقد کفالت (مواد 734 تا 751 قانون مدنی)
- عقد صلح (مواد 752 تا 770 قانون مدنی)
- عقد رهن (مواد 771 تا 794 قانون مدنی)
- عقد هبه (مواد 795 تا 807 قانون مدنی)