عقد صلح (مواد 752 تا 770 قانون مدنی)

صلح (752)

نکته: صلح ممکن است یا در مورد رفع تَنازُع موجود و یا جلوگیری از تنازع احتمالی در مورد معامله و غیر آن واقع شود.

+ صلح در لغت به معنی سازش کردن و آشتی و توافق است. در حقوق نیز به منظور پایان بخشیدن به دعوی به کار می‌رود.

اهلیت طرفین (753)

نکته: برای صحت صلح، طرفین باید اهلیت معامله و تصرف در مورد صلح داشته باشند.

عدم نفوذ صلح بر امر غیرمشروع (754)

نکته: هر صلح نافذ است جز صلح بر امری که غیر مشروع باشد.

درخواست صلح اقرار نیست (755)

نکته: صلح با انکار دعوی نیز جایز است، بنابراین درخواست صلح اقرار محسوب نمی‌شود.